عده زن باردار در عقد موقت چقدر است؟
عده زن باردار در عقد موقت چقدر است؟ ازدواج موقت یکی از حالت‌های ازدواج است که در اسلام برای مواقعی مانند سفر، انتقال موقت به منطقه‌ای دیگر و… تعریف شده است. در این دوران زن و مرد برای مدتی که تعیین کرده‌اند به یکدیگر محرم خواهند بود و ممکن است منجر به حاملگی نیز شود. در این مقاله از سایت عابدون قصد داریم عده‌ی زن را در این شرایط که ازدواج موقت کرده و حامله است مورد بررسی قرار دهیم، با ما همراه باشید.
منظور از ازدواج موقت چیست؟
ازدواج موقت یا به قول عموم صیغه که به آن متعه نیز می گویند در اسلام و در فقه شیعه به عنوان یکی از انواع ازدواج شناخته می‌شود که مدت زمان مشخصی را در برمی‌گیرد. در این نوع ازدواج، زوجین با توافق قبلی به صورت موقت و برای مدت معینی ازدواج می‌کنند. این نوع ازدواج در شرایطی که ازدواج دائمی ممکن نیست یا برخی مواقع و شرایط خاص مثل سفر، انتقال موقت به منطقه‌ای دیگر و … نیاز به ازدواج موقت را ایجاب می‌کند، انجام می‌شود.در فقه شیعه، ازدواج موقت به شرط رعایت برخی شرایط مشخص مجاز است. این شرایط عموماً شامل رعایت اصول اخلاقی، حفظ حقوق زن و مرد در زمان ازدواج، پرداخت مهریه و … می‌شود.ازدواج موقت در برخی از جوامع اسلامی مورد قبول است و به عنوان یک راهکار موقت برای رفع نیازهای اجتماعی و شخصی مطرح می‌شود، اما در دیگر جوامع از جمله اکثریت اهل سنت این نوع ازدواج با انتقادها و رویکردهای مختلفی مواجه است و گاهی حتی به عنوان غیرقانونی تلقی می‌شود.
عده زن باردار در عقد موقت چقدر است؟
فتوای همه مراجع:
همه (به جز آیت الله فاضل): عده ازدواج موقت (بعد از تمام شدن مدت یا بخشش آن از طرف شوهر) چنانچه عادت ماهیانه می‌بیند، به مقدار دو حیض کامل است و اگر عادت نمی‌بیند، ۴۵ روز است. [۶][۷] تفصیل مطلب به عقیده امام خمینی در تحریرالوسیله این است که «اگر قبل از دخول، مدت آن منقضی شود یا مدت آن را ببخشد، عده ندارد. و اگر بعد از دخول باشد و غیر بالغه و یائسه نباشد عده دارد و عده او بنابر اشهر و اظهر، دو حیض است و اگر در سن زنی باشد که حیض می‌بیند ولی حیض نبیند عده‌اش چهل و پنج روز است. و ظاهر آن است که دو حیض کامل معتبر است؛ پس اگر در اثنای حیض، مدت آن منقضی شد یا مدت آن را بخشید این حیض از عده حساب نمی‌شود، بلکه حتماً باید بعد از آن دو حیض کامل ببیند. این در صورتی است که حامله نباشد و اما اگر حامله باشد عده‌اش تا وقتی است که وضع حمل نماید مانند مطلقه – البته دارای اشکالی است – پس احوط (استحبابی) آن است که هرکدام از وضع حمل و از گذشت چهل و پنج روز یا دو حیض، دورترین مدت باشد همان را رعایت نماید. و اما عده او از وفات، چهار ماه و ده روز است، درصورتی‌که حامله نباشد. و اما اگر حامله باشد هرکدام از آن مدت و از وضع‌حملش، دورتر باشد همان عده‌اش می‌باشد مانند زن دائمی.[۸]
فتوای آیت الله فاضل:
آیت الله فاضل: عده ازدواج موقت (بعد از تمام شدن مدت یا بخشش آن از طرف شوهر) چنانچه عادت ماهیانه می‌بیند، بنابر احتیاط واجب باید به مقدار دو حیض کامل و اگر عادت نمی‌بیند، ۴۵ روز عده نگه دارد و در صورتی که آبستن است با وضع حمل یا سقط جنین عده او تمام می‌شود.[۹]
