روز تولد امام صادق چندم ربیع الاول است؟

ولادت امام صادق (ع) در چه روزی واقع شده است؟ امام صادق (ع) در روز جمعه، هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری قمری به دنیا آمدند. این روز به مناسبت تولد پیامبر اکرم (ص) شناخته می‌شود.

در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری، نور خورشید امامت دوباره بر مدینه تابید. در آن روز، نور تازه‌ای به جهان افق تازه‌ای بخشید که با ظهور آن، دوازده هزار جوانه جویای حقیقت و محبت شکوفا شدند و مسیر هدایت از بیابان جهل و نادانی جدا گردید. این ظهور، عاشقان و seekers وجه‌الله را به مقصد نهایی رساند.

امام صادق (ع) در صبح روز جمعه ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری متولد شدند، در روزی که مدینه چشم به راه طلوع خورشید جدیدی از نسل پاک رسول‌الله (ص) بود. با تولد مبارک ششمین امام معصوم، خانه امامت و ولایت غرق شادی و سرور شد. ملائک با شوق و خوشامدگویی به استقبال آن مولود نورانی رفتند و نرگس چشمان خود را به قدم‌های مبارک او تقدیم کردند.

شرافت و نسب امام صادق (ع)

ولادت ششمین گل بوستان امامت در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری، مدینه را از عطر گل محمدی پر کرده و به شادی و نشاط فراوان رساند. نام ایشان جعفر است و مشهورترین کنیه‌شان، ابوعبدالله و معروف‌ترین لقبشان، صادق می‌باشد. پدر بزرگوار ایشان، امام محمد باقر (ع)، همانند اجداد خود از تقوی و زهد برخوردار بود و مادرشان، «ام‌فروه»، نوه محمد بن ابی‌بکر، یکی از یاران نزدیک امام علی (ع) بود.

لحظه تولد امام صادق (ع)

امام جعفر صادق (ع) زمانی به دنیا آمدند که پدرشان، امام محمد باقر (ع)، برای ماموریتی به خارج از مدینه رفته بودند. پس از تولد، نوزاد در پارچه سفیدی پیچیده شد و به نزد جد بزرگوارشان، امام سجاد (ع) برده شد. حضرت زین‌العابدین (ع) نگاهی پر از نشاط و امید به او افکندند و پس از قرائت آیات قرآن و دعا فرمودند: «امید است قدمش مبارک باشد».

نام‌گذاری امام صادق (ع)

در برخی متون آمده است که انتخاب لقب صادق برای امام ششم (ع) به پیامبر (ص) نسبت داده شده است. در کتاب «علل الشرائع»، پیامبر (ص) فرموده‌اند: «هنگامی که پسرم، جعفر بن محمد به دنیا آمد، او را صادق بنامید، چرا که در آینده فرزندی با نام جعفر به دنیا خواهد آمد که بدون حق ادعای امامت خواهد کرد و او را جعفر کذاب خواهند نامید».

دوران کودکی و ویژگی‌های اخلاقی امام صادق (ع)

در دوران کودکی، امام صادق (ع) موجب دلگرمی و شادی اهل خانه بودند. هوشمندی و زیرکی ایشان در این دوران همه را شگفت‌زده می‌کرد و رفتارشان نشان می‌داد که در مسیر خیر و عزت گام برمی‌دارند. امام صادق (ع) در سن حدود ۱۰ سالگی در جلسات درس جد و پدر بزرگوارشان شرکت می‌کردند و در میان بزرگسالان، درخششی ویژه داشتند.

عظمت علمی و معنوی امام صادق (ع)

دوران ۳۴ ساله امامت امام صادق (ع)، عصر شکوفایی معارف اهل بیت (ع) بود. ایشان با بهره‌برداری از درگیری‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس و نیاز جامعه آن زمان، یک حوزه علمی و دینی وسیع تشکیل دادند و هزاران شاگرد را تربیت کردند. امام صادق (ع) به مبارزه با شبهات و بدعت‌ها پرداختند و نام محمدی اسلام را از زیر پرده‌های ظلم بنی‌امیه و بنی‌عباس بیرون آوردند.

ویژگی‌های اخلاقی امام صادق (ع)

• دستگیری از محرومان: امام صادق (ع) شب‌ها به خانه نیازمندان می‌رفت و غذا و پول را میان آنها تقسیم می‌کرد.
• خیرخواهی و گذشت: حتی در برابر ناسزاگویی به خود، امام با دعا و بخشش از حق خود می‌گذشتند.
• نماز ملکوتی: در حین نماز، به حالت‌هایی از شوق و تحیر می‌رسیدند که گویی آیات قرآن را مستقیم از نازل کننده آیات می‌شنیدند.
• کار و تلاش: امام صادق (ع) کار و تلاش را وسیله حفظ آبرو می‌دانستند و تاکید داشتند بر میانه‌روی اقتصادی.
• قناعت و ساده‌زیستی: امام صادق (ع) به میانه‌روی اقتصادی و ساده‌زیستی اهمیت می‌دادند و در کنار کارگران و غلامان خود غذا می‌خوردند.
• شخصیت علمی و معنوی: به گفته ابن حجر، امام صادق (ع) مباحث فقهی را به‌گونه‌ای عرضه کردند که پیش و پس از ایشان سابقه نداشت.
• فعالیت‌های سیاسی: ایشان در فرصت‌های مناسب، از جمله در مراسم حج، حق خود را معرفی می‌کردند.
• اخلاق اجتماعی: امام صادق (ع) با چهره‌ای بشاش و صمیمانه با مردم برخورد می‌کردند و هرگز کلام کسی را قطع نمی‌کردند.